تا استخوانم رفته ای!

از یقین ساطع شدی٬ تا اضـــطرابم رفته ای

من که بیــــدارم چرا از توی خوابـم رفته ای؟

                                                                 توی بُهتم، ماتِ ماتم، این چه دردِ تازه ای است؟!

                                                                 مثل یک چاقـــــــــو شدی تا اســــتخوانم رفته ای

من برای تو ستاره چیده بودم پس چه شد؟

آمدم دیــــدم چه زود از آســــمانم رفـتـه ای

                                                                 از رگم خــون را گرفتی، باشد، آن هم پیشـــکش!

                                                                 خون چه می خواهـــــم که از روح و روانم رفته ای

یک نگاهی پشت سر حتـی نکردی بی وفا

من چه بد کردم مـگر؟ ای مهربانم، رفته ای

                                                               گرچه این هــــم یک دروغـــــی بود مثل بودنـــــــــت

                                                               مثـــــــل خوابِ ساده بودی، از خیــــــــالم رفتـــه ای

شِل سیلورستاین

شاعر، کاریکاتوریست، آهنگساز، ترانه سرا، فیلمنامه نویس و برنده ی جایزه ی اسکار برای تصنیف موسیقی فیلم <کارت پستالهایی از مرز>

این شعر٬ یکی از شاهکارهاشه. بازهم از شعرهای زیباش می نویسم.

بچه ها شوخی شوخی به گنجشکها سنگ می زنند

و گنجشکها جدی جدی می میرند

آدمها شوخی شوخی زخم می زنند

و قلبها جدی جدی می شکنند

تو شوخی شوخی لبخند می زنی

و من جدی جدی عاشق می شوم!