قطره

 

دشوار است،

خانه ات آسمان باشد

تو اما،

جدا افتاده از مادر، ابر

تنها و تنها باشی

دست تو را می گیرم،

کفش های بارانی مان،

راه طولانی مان،

باید خطر کنیم!

گوش کن!

ذره های هوا، نجوا می کنند

شنیدی؟

میگویند: تمام زندگی را سفر کنیم

آنها اشتباه می کنند!!

باید تمام سفر را زندگی کرد

مهم، سفر است نه هدف!

آنچه بدست می آوری

بی آنکه از سفر لذت ببری

بیهوده و از دست رفتنیست

دستهایم را محکم بگیر

سفر گاهی پر مخاطره است

گاه می افتیم، گاه زخمی می شویم

گاه می شکنیم، به بیراهه می رویم

آنچه تو را بازمی گرداند، اینجاست

"ایمان"

سفر، تجربه است

لحظه لحظه، نشانه است

چشم هایت را باز کن:

و لحظه ها را دریاب

تو و من آه

یا به دریا می رسیم و متحد می شویم

یا به خاک می رسیم و قد می کشیم

سرنوشتمان آنگاه

قرین شادی و شور است

و...

سفری نو آغاز می کنیم 

 پی نوشت ماه رمضانی:یاعَظیمُ اغفِرلِیَ الذَّنبَ العَظیمَ