گفتمان ما و دل

گفته بودند : خدا یکی، یار یکی.

دوستان می گویند : خدا یکی، یار یکی یکی!

مزاح کردیم.

خدا یکی، یار اگه بی وفا شد دلبر تازش خوبه!!

یکی فریاد زد : در قلمرو ما نیست اینگونه بی رحم بودن.

دل بود که فریاد می زد.

گفتیم : این که بی رحمی نیست. تعامل اخلاقی است!

گفت : از تو بعید است. من جور دیگری روی تو حساب می کردم. دیگر با تو کاری ندارم.

گفتیم : ما هم با تو کاری نداریم. هر چه می کشیم از دست توست. تویی که اینگونه سر مرا به باد دادی. برو پی کار خودت. نه! نرو پی کار خودت! برو در قرنطینه. یالا! دل یکی دلدار هم ولش کن هیچی!

و ما بخاطر اینهمه انبساط فکری و اخلاقی به خودمان می بالیم!